ایالت متحده امریکا نیاز دارد تا در باره مرگ، گفتمان باز داشته باشد زیرا امریکایی ها عمدتا از توجه به موضوع مرگ هراس دارند. نویسنده این مقاله تلاش دارد تا یک مرگ خوب را تعریف کند.
دکتر جسته Jeste سایکولوژیست سالمندی از دانشکده پزشکی سن دیگوی ایالت کالیفرنیا می گوید توافق اندکی در باره آنچه که مرگ خوب یا مردن موفق را می سازد، وجود دارد.
دکتر جسته می گوید کل ایده برای بالینی سخت است زیرا کار ما حفظ و تداوم حیات است
او می گوید ما در باره پزشکی فردی شده صحبت می کنیم ما در باره مرگ فردی شده صحبت می کنیم
ورای برنامه های استاندارد مانند اهدای عضو، داشتن وصیت نامه و .... گزارش های زیادی در سایر حیطه ها مانند روانشناسی، تئولوژی، جامعه شناسی وجود دارد که می گویند مرگ خوب چگونه باید باشد.
اما تحقیق او به دنبال چیز دیگری است، ما به دنبال یافته های تجربی هستیم.
آنها می خواهند دیدگاه ارائه دهندگان مراقبت، بیماران و خانواده ها را شامل نمایند که به نوبه خود جدید است زیرا تحقیقات موجود در این حیطه هرگز به هر سه گروه از ذی نفعان در یک جای واحد توجه نداشته است.
36 مطالعه مرور شد هم کیفی وهم کمی، اینها مطالعاتی بودند که مرگ خوب را تعریف کردند
184 شرکت کننده شامل خانواده، بیمار، مراقبین در مطالعه حضور داشتند
متوسط سن بیماران 89 سال بود
یازده مضمون اصلی در باره مرگ خوب به دست آمد:
فرایند مردن
مرگ بدون درد
سلامت عاطفی، معنوی- مذهبی
خانواده
کیفیت زندگی
ارتباط با پرسنل
ادامه در مقاله به ادرس Am J Geriatr Psychiatry. 2016;24:261-271
به نقل از: مدیکال نیوز مداسکپ- انکولوژی
در این مورد در ایران هم می توان کار کرد..............
بسم الله الرحمن الرحیم