دوشنبه بیست و دوم تیر ۱۳۹۴ - ۶:۲۹ ق.ظ - دکتر لیلا (مهستی) جویباری -
مصاحبه جناب آقاي دكتر عابدي استاد پرستاری و معاون علوم پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی پزشکی اصفهان
http://webda.behdasht.gov.ir/?siteid=1&fkeyid=&siteid=1&pageid=127&newsview=128795
استفاده از پرستار تحصیلکرده برای ارائه خدمات مراقبتی ابتدایی و اولیه به بیمار، مقرون به صرفه نیست/ نباید از خانواده بیماران به عنوان همراه مریض استفاده کرد.
استاد پرستاری و معاون علوم پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی پزشکی اصفهان ضمن ابراز تعجب از نگرانی پرستاران از جایگزین شدن رده کمکی پرستاران با آنان گفت: پرستارانی که 4 سال درس میخوانند چطور نگران این هستند که بهیاران یکساله یا کمک پرستار با گذراندان یک دوره یکساله می توانند به عنوان پرستار، نقش ایفاء کنند.
دکتر حیدر علی عابدی در گفت و گوی اختصاصی با وبدا در رابطه با تربیت نیروهای کمکی و تامین نیروی انسانی حوزه پرستاری، گفت: ما باید از زاویه دید بیمار و نه از زاویه دید تخصصی پرستار و یا اقشار تحصیلکرده به موضوع تامین نیروهای کمکی در حوزه پرستاری نگاه کنیم، هدف اصلی این است که مراقبت خوبی در بیمارستانهای کشور به بیماران ارائه دهیم و برای مراقبت خوب باید افراد مناسبی را تربیت کنیم.
این استاد پرستاری توضیح داد: یکی از مشکلات اساسی حوزه پرستاری این است که به دلیل کمبود نیروی کمکی برای مراقبت از بیمار، بالاجبار یکی از اعضای خانواده وی را در بیمارستان نگه می داریم. وقتی خانوادهای را مجبور میکنیم که از بیمار بستری مراقبت کند، مشکلاتی را برای سیستم درمانی و خانواده او درست می کنیم. بنابراین باید شرایطی را فراهم کنیم که هیچ کس، بالاجبار کنار بیمار نباشد و نگرانی از بابت مراقبت بیمارش نداشته و با آسودگی خاطر بیمار را در بیمارستان بستری نماید.
دکتر عابدی در ادامه گفت: مقرون به صرفه نیست که برای ارائه خدمات اولیه و ابتدایی بیمار، از افراد با تحصیلات بالا استفاده کنیم و از طرفی باید خانواده بیمار را از زحمات مراقبت و ارائه خدمات اولیه برای بیمارش برهانیم.
به اعتقاد وی نیروی کمکی پرستاری که خدمات اولیه را به بیمار ارائه می دهد، بیمار یار یا کمک بهیار نامیده می شود.
دکتر عابدی افزود: کمک بهیار نقش همراه مریض در بیمارستان ها که در حال حاضر خانواده بیمار بر عهده دارند را انجام میدهد و برای انجام کارهایی که نیاز به مهارتهای تخصصی و دانش فیزیولوژی، آناتومی و فارماکولوژی نیست و فرد نیاز به گذراندن دوره های آموزشی خاص کوتاه مدت دارد تا مهارتهایی در حد تامین نیاز های مهارتی مراقبت را ارایه دهد، رده ای که من آن را کمک پرستار (بهیار ) می نامم، نیاز است.
وی استفاده از عنوان کمک پرستار را برای این رده مراقبتی ضروری عنوان کرد و گفت: استفاده از عنوان کمک پرستار موجب می شود تا سوء تفاهمی در استفاده از اسامی که در گذشته وجود داشته است پیش نیاید.
دکتر عابدی تاکید کرد: نیروی دانشمندی که مسلط بر علوم انسانی، فیزیولوژی و علوم دارویی است; پرستار است که بیماریها، نحوه انتقال؛ علایم و واکنشهای بیمار را می شناسد و بر تمام پاسخهای جسمی و روانی و مشکلات بیمار آگاه است و به طور قطعی می تواند مشکلات بیمار را مدیریت کند و به پزشک به طور اصولی گزارش دهد.
دکتر عابدی برای تکمیل سخنان خود گفت: ما نمی توانیم از پرستار تحصیلکرده، کارهای ابتدایی بخواهیم و این مقرون به صرفه نیست و در ضمن تربیت این تعداد پرستار در هیج زمانی و در هیچ کشوری بطور کامل ممکن نیست بنابراین ما باید مجهز به تیم های سازماندهی شده باشیم تا بتوانیم مراقبت ایده ال به بیمار ارائه بدهیم.
عابدی به تشریح مثالی در این خصوص پرداخت و گفت: اگر در بخشی 40 بیمار داشته باشیم و نیاز به 24نیروی پرستار در سه شیفت شبانه روز باشد هیچ زمانی بکار گیری چنین نیرویی امکان پذیر نخواهد بود ولی امکان بکار گیری یک ششم تا یک چهارم این نیرو ها می تواند به صورت استفاده از نیرو های بیمار یار و کمک پرستار اتفاق بیفتد.
این استاد پرستاری از معاونت پرستاری وزارت بهداشت خواست هرچه سریعتر استانداردهای مورد نیاز سه رده شامل پرستار، کمک پرستار و در صورت لزوم بیمار یار را به تناسب هربخش تعیین و اطلاع رسانی نماید تا سوء تفاهم های ایجاد شده در بین همکاران پرستار رفع شود.
دکتر عابدی ضمن ابراز تعجب از نگرانی پرستاران از جایگزین شدن رده کمکی پرستاران با آنان گفت: پرستارانی که 4 سال درس میخوانند چطور نگران این هستند که بهیاران یکساله یا کمک پرستار با گذراندان یک دوره یکساله می توانند به عنوان پرستار، نقش ایفاء کنند.
http://webda.behdasht.gov.ir/?siteid=1&fkeyid=&siteid=1&pageid=127&newsview=128795
توسط: دانشجوی دکتری پرستاری
با سلام
مواردی که مطرح شد چیزی جز القاب و اسامی نیست
پرستار دانشمندی که اقای دکتر عابدی ذکر کردند الان در بخش های عمومی فقط کارش به دنبال پر کردن برگه و داکیومنت هایی است که سیستم اعتبار بخشی الزام کرده است. کارشناس پرستاری در سیستم های موجود نهایت کار علمی اش این است که دارو بدهد انژیوکت بزند خون بگیرد و نهایتا گزارش پرستاری بنویسد ان هم طوری که اعتبار بخشی گفته. کجا کار علمی؟ همش بدو بدو دنبال پرکردن برگه ها و فرم ها مبادا فردا صبح ایرادی گرفته شود. یا امتیاط اعتبار بخشی بخش پایین بیاید.
در حال حاضر مشکل بالین و پرستاری این چیزهاست که با وجود کمبود شدید پرستار الزام اجرای اعتبار بخشی وجود دارد و پرستار از مریض دور شده است
با ورود نیروهای غیر تخصصی در حیطه مراقبت، پرستار باز هم بیشتر از بیمار دور می گردد و کسانی که به نام کمک پرستار وارد سیستم می شوند صد البته همان بهیاران قدیم هستند. بهیارانی که همه ما خاطرمان هست که کار عملی بسیار قوی داشتند و البته انسجام و قدرت زیاد. اینها می روند دارو دادن و رگ گرفتن بیمار و پانسمان و .... بیمار را انجام می دهند و کار پرستار کارشناس می شود که فقط بنشیند و چشمش به دهان بهیار باشد که اگر پروسجری را برای بیمار انجام داده گزارش ان پروسجر چه بوده و پرستار ان را داکیومنت کند. این می می شود ارتباط پرستار با بیمار
پیشنهادم این است که در مقطع دکتری پرستاری اصلا این همه تئوری نخوانیم وقتی اساتید پرستاری این چنین از تصمیمات وزارتخانه ... هستند حمایت می کنند.
در کدام مقاله امده که برای تقویت پرستاری باید نیروی سطح پایین تر تزریق شود؟
پرستار زمانی تقویت می شود که اعتماد به نفس و خودباوری پیدا کند وقتی این نیروها وارد بازار کار شوند پرستارها توسری خورتر می شوند چرا که همان اقداماتی هم که انجام می دادند حالا توسط یک رده پایین تر انجام می شود. خوب بعد مدتی صدای تصمیم گیرندگان بلند می شود که لیسانس 4 ساله نیاز نیست و همون تربیت یکساله پاسخگوی نیاز مراقبتی است.... دکتری پرستاری هم که جایگاهی تا الان نداشته بعد از این که وضع به این شکل درامد چگونه می تواند پاسخگوی وجود خود باشد. دانشجوی پرستاری میرود بیمارستان و می بیند که کارهایی که در بخش پراتیک خونده دارد توسط گروه رده پایین تر اجرا می شود. دانشجویان به اندازه کافی بی انگیزه هستند و صد البته اساتید پرستاری که خودشان اعتقادی به پرستاری ندارند. حالا چطور می خواهند پاسخگوی و برانگیزاننده انگیزه دانشجوی پرستاری باشند.
وای بر پرستاری ما. من عمیقا متاثرم
با سپاس
آبان 94
توسط:مهرنوش
با عرض سلام
پیرو مطالب مطرح شده اینجانب به عنوان پرستاری کارشناسی ارشد که در حوزه بالینی در بیمارستان مشغول فعالیت هستم کاملا با نظر استاد بزرگوار جناب آقای دکتر عابدی موافقم عزیزانی که دور از بالین هستند طبیعی است که از کمبود نیروهای پرستاری در بیمارستان بی اطلاع باشند وقتی نیروی پرستاری در بیمارستان کم است ووقتی که فشار کاری بر پرسنل موجود آنقدر زیاد است که آنها را دچار خستگی و فر سودگی کرده که دیگر راندمان کاری اثر بخش را ندارند به وضوح ضرورت اجرای این طرح روشن می شود. شما را به خدا چند ماه در بخشهای بالینی کار پرستاری انجام دهید و اضافه کار اجباری و انواع و اقسام استرس ها را متحمل شوید و ان زمان حق دارید در مورد درست و غلط بودن این طرح صحبت کنید. من خودم کارشناسی ارشد هستم ولی به دوست عزیزی که با این طرح مخالف هستند عرض می کنم کمبود نیرو و فشار کار پرسنل بالینی پرستاری را به ستوه آورده است می توان خیلی شیک حرف بزنیم و بگوییم ما نگران جایگاه خودمان هستیم ولی دوست عزیز واقعیت و کار بالینی و مراقبت پرستاری چیز دیگری می گوید مانیاز به نیرو داریم که باید هرچه سریعتر به حیطه بالین وارد شوند.
آتش بگیر تا که بدانی چه می کشم
احساس سوختن به تماشا نمی شود
با تشکر