دانش پرستاری: از کلاس درس تا جامعه

تعريف
سندرم لفلر بيماري است كه در آن نوعي از سلول هاي سفيد خون به نام " ائوزينوفيل " در نتيجه پاسخ ايمني به وجود يك پارازيت در ريه تجمع مي يابند.

اين سندرم اولين بار در سال 1932 توسط " ويلهلم لفلر " مطرح  شد. وي مشاهدات خود را در بيماراني كه مبتلا به پنوموني ائوزينوفيلي ناشي از آسكاريس لومبريكوئيد و كرم هاي حلقه ايي و نكاتور امريكانوس بودند، بيان نمود.

اگر چه سندرم لفلر فقط براي پنوموني ائوزينوفيلي بكار مي رود اما برخي از افراد از واژه سندرم لفلر به هر گونه حمله حاد ائوزينوفيلي ريوي بدون در نظر گرفتن علت آن را به كار مي برند. آسيب هاي قلبي كه به واسطه تاثير مخرب گرانول هاي پروتئيني ائوزينوفيل رخ مي دهد با نام "آندوكارديت لفلر" شناخته مي شود به علت ائوزينوفيلي ايديوپاتيك ناشی از واكنش به پارازيت رخ مي دهد.

تاريخچه
اين سندرم در سال 1932 به نام سندرم لفلر شناخته شد. سندرم لفلر به عنوان يك بيماري تنفسي گذرا در ارتباط با ائوزينوفيلي خون و وجود سايه هايي در راديوگرافي مشخص مي شود. در سال 1952  "كرافتن" سندرم لفلر را به 1تا 5 گروه بندي نمود.

اولين تعريف سندرم لفلر، پنوموني ائوزينوفيلي ناشي از آلودگي با انگل آسكاريس لومبريكوئيد  بوده است كه در بيشتر موارد ثبت شده نيز آلودگي با اين انگل به چشم مي خورد. با وجود اين ساير عفونت هاي انگلي و حتي واكنش هاي حساسيتي شديد نسبت به دارو ها نيز مي تواند به عنوان اتيولوژي، ائوزينوفيلي ريوي ساده در نظر گرفته شود.

علت
يكي از شايع ترين علل بروز اين سندرم در برخي از افراد ابتلا به عفونتهاي انگلي و يا واكنش حساسيتي شديد به برخي از داروها مي باشد. با وجود این در یک سوم مبتلايان علت خاصي را نمي توان مشاهده كرد. از پارازيت هاي درگير در اين سندرم مي توان  به آسكاريس لومبريكوئيد، نكاتور امريكانوس، انكيلوستوما كاليوم، انكيلوستوما دئودنال، توكسوكورا كانيس نام برد.

از داروهايي كه مي توانند منجر به بروز اين سندرم گردند مي توان به داروهیا ضد میکربی داپسون، اتامبوتول، ايزونيازيد، نيتروفورانتوئين، پني سيلين، تتراسايكلين و كلاريترومايسين اشاره داشت. داروهاي ضد صرع؛ كاربامازپين، فني توئين، والپوريك اسيد، اتامبوتول، داروهاي ضد التهاب و مداخله گرهای سیستم ایمنی؛ آسپرين،  بكلومتازون، كرومولين، متوتروكسات، ناپروكسن، ديكلوفناك، فنيل بوتازون، ايبوپروفن نیز در این دسته قرار دارند.

ساير داروها شامل بلئومايسين، كاپتوپريل، ايمي پرامين، متيل فنيديت، سولفاسالازين و سولفوناميد می باشند.

علائم

علائم اين سندرم در اغلب موارد خفيف بوده و يا حتي اصلا وجود ندارد و اغلب پس از گذشت چندين روز تمايل به بهبود دارد و حداكثر دو تا سه هفته طول مي كشد. سرفه يكي از رايج ترين علامت هاي مشهود در بين بيماران علامت دار به شمار مي آيد. معمولا اين سرفه ها اغلب خشك و بدون ترشح مي باشند.

علائم ناشي از عفونت انگلي، اغلب 10 تا 16 روز پس از بلع تخم ها آغاز مي گردد. تب، ناراحتي و بي قراري، سرفه، ويزينگ و ديس پنه از شايع ترين علائم در اين بيماران مي باشد.

علائمي كه در نتيجه واكنش هايي دارويي به وجود مي آيد شامل موارد زیر است:
- علائم اغلب ساعتي پس از مصرف دارو بروز مي كند و بطور شايع تر چندين روز پس از آغاز درمان
- سرفه هاي خشك، تنگي نفس و تب در اين افراد شايع مي باشد.
- بررسي تاريخچه دارويي، مصرف بيش از حد داروهاي بدون نسخه، مكمل هاي تغذيه ايي و داروهاي غير قانوني را نشان خواهد داد.
در اغلب موارد در معاينه باليني علامت غير طبيعي مشاهده نمي شود. گاه ممكن است كراكل و يا ويزينگ در هنگام سمع ريه شنيده شود.
تشخيص
- انجام شمارش گلبول های خونی اغلب نشان دهنده يك ائوزينوفيلي خفيف معمولا بين 5-20 درصد است.
آزمايش مدفوع: ممكن است پارازيت و يا تخم هاي آن 6 تا 12 هفته پس از عفونت در مدفوع فرد ديده شوند. علامت ريوي پس اغلب پس از ديده شدن انگل در مدفوع ناپديد مي گردند.

انجام راديوگرافي: در ائوزينوفيلي ريوي ناشي از دارو، موارد غیر طبیعی راديوگرافي پس از گذشت چندين هفته از قطع دارو كاملا ناپديد مي گردد. افيوژن پلور ممكن است در برخي از موارد به دلیل اثر سمي نيتروفورانتوئين  ديده شود.

- سی تی اسکن قفسه سينه: نواحي شفاف شيشه مانند گزارش می شود.

درمان:

يكي از ابتدايي ترين اقدامات يافتن علت اصلي بروز اين سندرم مي باشد. اگر مصرف دارو باعث بروز اين سندرم شده باشد قطع دارو منطقي ترين كار ممكن است و اگر بروز اين سندرم ناشي از عفونت انگلي در فرد باشد بايد اقدامات دارويي براي ريشه كني عفونت صورت گيرد. اگر علائم فرد جزئي باشد نياز به درمان خاص ضروري نيست اما اگر چنانچه علائم شديدتر باشد نياز به مصرف استروئيد است. اين اقدام درماني در رفع ائوزينوفيلي موثر خواهد بود. دوز و مدت زمان مصرف استروئيد بسته به روند بهبود علائم در فرد دارد.

پيش آگهي

پيش آگهي اين سندرم بسيار عالي مي باشد. اين سندرم بدون عارضه بوده و بدون هيچ مرگ و مير و عود مجدد اين سندرم تنها زماني روي مي دهد كه بار ديگر براي فرد آلودگي انگلي رخ دهد و يا از داروي حساسيت زا استفاده نموده باشد.

پيشگيري

يكي از مهم ترين راه پيشگيري از بروز اين سندرم ممانعت از هجوم و بروز آلودگي هاي انگلي در فرد و مناطق آندميك مي باشد. بهداشت خوب و شستن دست ها قبل از غذا خوردن نيز يكي از مفيدترين كارهاي ممكن است.

منبع

ترجمه: مريم چهره گشا. دانشجوی کارشناسی ارشد پرستاری

درمان گیاهی برای ائوزینوفیلی