ترجمه: سارا اعظمی دانشجوی ترم دو پرستاری
ناپیوسته- درس پرستاری کودکان
سابقه: سوانح امروزه سر دسته علل مرگ و میر بعد از سال اول زندگی به شمار می روند بنابراین
بررسی الگوها به منظور تدوین برنامه های پیشگیری و شناسایی دامنه مشکل ضروری می باشد. َهدف: بررسی الگوهای
سوانح کودکان زیر 15 سال
روش: آنالیز مقطعی در بین بیماران بستری و سرپایی در
بیمارستان تخصصی جیما از تابستان 2003 الی
تابستان 2004
اطلاعات در رابطه با عوامل اجتماعی و اقتصادی و محیط از طریق پرسشنامه گردآوری شد.
نتایج:
از مجموع 452 مورد سوانح، 17درصد، 60 درصد و 22درصد از موارد به ترتیب بین گروه های 4-0
سال، 9-5 سال و 14-10 سال بود. مورد غالب در بین همه گروهها زخم از نوع پارگی 67درصد
و له
شدن بافت
نرم 24درصد بود . تروماهای بجز تصادف با اتومبیل 82 درصد، 15درصد موارد سوختگی، مسمومیت 1 درصد و
تصادفات با اتومبیل یک درصد موارد را تشکیل می دادند. سوختگی بین گروه سنی 9-5 سال شایع بود. یک
رابطه آماری مشخص بین سن و نوع آسیب وجود داشت شصت درصد موارد از سوانح در خانه، 14درصد
موارد در مدرسه، 16درصد در بزرگ راهها و شش درصد در زمین ورزشی اتفاق افتاد. 27 درصد
موارد با بهبودی کامل، 16درصد با اثر جزئی بجا مانده و 55درصد با اثر عمده بجا
مانده همراه بودند.
نتیجه گیری: سوانح در حال تبدیل شدن به یک مشکل سلامتی اجتماعی هستند و تدابیر محلی و جامع در زمینه پیشگیری،
کنترل و درمان سوانح در کودکان مورد
نیاز است.