دانش پرستاری: از کلاس درس تا جامعه

منبع: Last minute Pediatrics

با تشکر از دانش آموخته گرامی خانم نگارین اکبری برای ترجمه متن و ارسال به وب نوشت دانش پرستاری

درس اول:

_ در کیسه زرد، کبد و دستگاه گوارش سنتز می شود.

_ در هفته ی 18-16 حاملگی اندازه گیری می شود.

_ اگر سطح سرمی آن بیشتر از 2.5 برابر سطح متوسط باشد نیاز به ارزیابی های بیشتر دارد.

_ شرایطی که باعث افزایش سطح آلفا فیتوپروتیین می شود:

1. حاملگی چند قلویی

2. اگر سن حاملگی اشتباه محاسبه شود.

3. نقص لوله عصبی (اسپینابیفیدا و آنانسفال)

5.گاستروشیزوس

6. انسداد دستگاه گوارش

7. سندروم ترنر

شرایطی که باعث کاهش سطح آلفا فیتوپروتیین می شود:

1. مشکلات کروموزومی 13،18 ،21

2.مرگ جنینی

3. اگر سن حاملگی اشتباه محاسبه شود.

4. عقب ماندگی رشد داخل رحمی

نمونه برداری پرزهای کوریونی:

_ در سه ماهه ی اول بارداری اندازه گیری می شود 12-10 هفتگی

_ به مشکلات کروموزومی و بیماری های متابولیک اشاره می کند.

آمنیوسنتز:

_ آنالیز مایع آمنیوتیک

_ در سه ماهه ی دوم انجام می شود 20- 15 هفتگی

_ به مشکلات کروموزومی و مشکلات متابولیک و نقص لوله عصبی اشاره می کند.

اولتراسوند:

_ اولتراسوند معمولا در هفته ی 20_18 انجام می شود. بیشترین موارد استفاده آن:

1. تخمین سن حاملگی و وزن

2. تعیین جنسیت

3. تعیین ناهنجاریهای جنینی

4. ارزیابی جفت و مایع آمنیوتیک

5. ارزیابی از تنفس جنینی و حرکت

نسبت لیسیتین به اسفنگومیلین:

دوره حاملگی:

نوزاد فول ترم: 294-260 روز تعریف می شود (41-37 هفته)

نوزاد نارس: نوزاد نارس به کمتر از 37 هفته گفته می شود و نزدیک به 10 درصد کل تولد ها را شامل می شود.

کوچک برای سن حاملگی:

بزرگ برای سن حاملگی:

به نوزادی گفته می شود که وزن آن بیشتر از 2  انحراف معیار بیشتر  از حد طبیعی باشد و یا وزن آن بیشتر از 10 درصد سن حاملگی بیشتر  باشد و معمولا در نوزادان مادران دیابتی و هیدروپس فتالیس و سندروم بک ویدمن دیده می شود.

عقب ماندگی رشد داخل رحمی ناهماهنگ:

دور سر و قد به نسبت سرعت رشد کمتری به نسبت وزن دارد. معمولا ثانویه به سوء تغذیه مادری یا نارسایی جفتی مربوط می شود.

الیگوهیدروآمنیوس:

1.آژنزی کلیه

3.پارگی زودرس پرده ها

پلی هیدروآمنیوس:

1.آنانسفالی

2.آترزی دئودنوم

3.گاستروشیزوس

4.فتق دیافراگماتیک مادرزادی

5.دیابت مادری

درس دوم:

علت های تاکیکاردی در نوزادان:

11.به دنبال عوارض بعضی از دارو ها (آلبوترول، اپی نفرین راسمیک)

علت های برادیکاردی در نوزادان:

3.مشکلات الکترولیتی

علت های هیپوتانسیون در نوزادان:

6.آنمی

7.بیماریهای مادرزادی قلب

علت های سیانوز در نوزادان:

الف:بیماریهای تنفسی:

4.هیپرتانسیون ریوی

5.سندروم قلب چپ هیپوپلاستیک

ج:بیماریهای عصبی:

د:بیماریهای عفونی:

1.سپسیس

ح:بیماریهای دستگاه گوارش:

1.ریفلاکس معده به مری

علت های هیپوگلیسمی در نوزادان:

8.آسفکسی پری ناتال

علت های هیپرگلیسمی در نوزادان:

علت های الیگوری در نوزادان:

علت های هیپوتونی در نوزادان:

7.هیپوتیروئیدیسم مادر زادی

علت های تشنج در نوزادان:

11.سندروم آبستینس

علت های آپنه در نوزادان:

علت های آنمی در نوزادان:

3.سپسیس

تاخیر در صحبت کردن:

علت های تاخیر در صحبت کردن:

1.ایدیوپاتیک
2.از دست دادن شنوایی
3.عقب ماندگی ذهنی
4.اشکالات تکاملی فراگیر
5.سندروم لاندا کلفنر
6.سندروم رت
7.کودک آزاری/ یا کودکانی که مورد غفلت قرار گرفته اند.

از دست دادن شنوایی:

توانایی قابل توجه باعث دریافت تکامل زبانی و دریافت مغز می شود.راه نرمال شنوایی را می توان به دو مرحله تقسیم کرد:

1.مرحله هدایتی

2.مرحله پردازش

موج صدا از هوا و گوش خارجی و در نهایت از غشای تمپان عبور می کند.به وسیله موهای شنوایی  اندام های کورتی مرتعش و حس می شود و به عصب زوج هشتم انتقال می یابد که کورتکس شنوایی برای پردازش است.

اتیولوژی کاهش شنوایی می تواند به دو نوع هدایتی (عملکرد غیر معمول کانال شنوایی یا غشای تمپان) و حسی (عملکرد غیر معمول از راه عصبی) تقسیم می شود.

کاهش شنوایی از نوع هدایتی معمولا مربوط به دوره بعد تولد است. بیشترین علت مربوط به مایع در گوش میانی (اوتیت مدیا) یا موم یا جسم خارجی در کانال گوش است. بد شکلی غشای تمپان نیز می تواند باعث مشکلات هدایتی شود.

کاهش شنوایی از نوع حسی معمولا به علت ریسک فاکتورهای دوران پریناتال مانند عفونت های تورچ، سندروم های ژنتیکی و کرنیکتروس زودرسی و مننژیت و داروهای اتوتوکسیک است.

جمع بندی:
کمبود شنوایی از نوع هدایتی:
1.اوتیت مدیا
2.مننژیت
3.کلستوتوما
4.پارگی  غشای تمپان
5.جسم خارجی
6.بدشکلی های صورتی_جمجمه ای(ثانویه به اوتیت مدیا)
کمبود شنوایی از نوع حسی:
1.عفونت های تورچ(شایعترین علت:روبلا مادرزادی)
2.پره مچوری
3.داروهای اتوتوکسیک
4.کرنیکتروس
5.سندروم آلپورت
 

تعریف: ناتوانایی در صحبت و بیان کردن زبان

مشکلات بالینی: کودکان با سن 5 سالگی با تاخیر در رشد زبانی و حملات تشنجی و رفتار های توهمی مراجعه می کنند. در پسران به مراتب بیشتر از دختران رخ می دهد.

تشخیص: تاریخچه بالینی و ای ای جی در حین خواب می تواند کمک کننده باشد.

تعریف: یک انحطاط عصبی که به صورت میکروسفالی، تاخیر زبانی و تاخیر تکاملی مشخص می شود.

اتیولوژی: روی کروموزوم ایکس به صورت ارثی منتقل می شود و فقط در جنس مونث رخ می دهد.

مشکلات بالینی: دختر بچه ها در سن 6 تا 18 ماهگی با تاخیر در رشد زبانی مراجعه می کنند. رشد دور سر آنها ضعیف است (میکروسفالی) و دچار آتاکسی هستند.

تشخیص: تاریخچه بالینی و تست های ژنتیک نیز مفید است.

درمان: درمان های آن حمایتی است.و درمان مشخصی برای آن وجود ندارد. اگر در دهه ی سوم زندگی باشد، پیش آگهی ضعیفی دارد.