دانش پرستاری: از کلاس درس تا جامعه

احساس خوب    احساس بد

(معنوی)

روز غمگینی بود از صبح دلم گرفته بود هوا هم دلش مثل هوای دل من ابری بود. بعد از حضور در بخش مشغول کارهای همیشگی شدم. علائم حیاتی و رگ گیری انجام دادم و مثل همیشه نبودم. ارتباطم با بیماران کم شده بود ولی باز گاهی می خندیدم و سعی می کردم مهربان تر رفتار کنم. همه چیز به آرامی سپری می شد. در حین بازگشت از صبحانه، مردی که جلو بخش روی صندلی نشسته بود و با صدای آرام  از روی قرآنی که در دست داشت می خواند گویی از این عالم و آدم ها فرسنگ ها فاصله گرفته بود. او هم انگار فهمیده بود ماها و بیمارستان ها همه وسیله هایی هستیم و اصل ماجرا دست کس دیگری است ... او به دنبال سرچشمه رفته بود!! با دیدن این صحنه حس خوبی در درونم جان گرفت و لبخندی بر لبان نقش بست گویی یاد خدا خاطرم را نوازشی داده بود و با حسی تازه وارد بخش شدم.

گویی امید و جان تازه ای گرفته بودم به مادران در شیر دادن به کودکان شان کمک کردم و از دیدن لطف های پروردگار و حس زیبای مادری لذت می برد و گاهی درون تریتمنت که بودم به صندلی های بیرون بخش نگاهی می انداختم و یاد کلمات خدایی در دالان ذهنم می پیچید تا اینکه ساعت 12 شده بود و موقع نهار بود ... که ناگهان بیمار تخت 12 گفت من می توانم غذا بخورم آخر گفته اند چیزی نخورم.

 از انجایی که تعداد بیماران زیاد بود و مشکل همه را نمی دانستم به او گفتم صبر کن و سریعا به سراغ پروند و کاردکس بیمار رفتم  و در همین حین از پرستار مربوط نیز سوال کردم و او جواب داد: نه چیزی نخورد چون می خواهد برای ختم حاملگی به زایشگاه برود ناگهان چشمانم گرد شد و سوال کردم برای چه؟؟

بعد از خواندن پرونده بیمار متوجه شدم. مورد الیگو هیدروآمینوس بوده که در سونو آخر مایع آمینوتیک صفر شده بود و قرار بود جنین 24 هفته را از رحم او خارج کنند و خود بیمار این را نمی دانست! فقط به او گفته شده بود که باید به زایشگاه برود.

خودم را مسئول احساس کردم گفتم خودش باید موضوع را بداند. حق دارد. از تریتمنت به سمت تخت 12 راهی شدم در سرم پر از فکر بود گویی می خواستم خبر مرگ عزیزی را بدهم  اشک در چشمانم جمع شده بود چگونه باید برایش توضیح می دادم؟ دائم به ختم بارداری فکر می کردم و گاهی هم می پرسیدم از خدا چرا؟ ولی من به عنوان یک پرستار باید محکم تر می بودم و مراقبت از بیمار که فقط جسمی نیس باید از روح بیمارم نیز مراقبت کنم.

خیلی زود خودم را بالای سر خانم ... بیمار تخت 12 رساندم دیدم با حالتي نگران منتظر نگاهم مي كرد. در همین حین صداي خدمه كه مي خواست بيمار را به زايشگاه ببرد مي آمد. بيمار  گفت مي خواهند چيكار كنند؟ من به كسي خبر بدهم؟ ترسيده بود كنارش رفتم و دستانش را در دست گرفتم و آرام شروع به صحبت كردم فقط نگاهم مي كرد و بغض در گلويش خفه شد. اول با صدایی آرام ماجرا کم شدن مایع را برایش توضیح  دادم و گفتم که طبق سونوگرافی که امروز انجام دادی میزان مایع دور جنین صفر شده و امکان ماندن جنین در این شرایط نیست و او گریه می کرد و می گفت چرا؟ در جوابش گفتم که  هیچ کسی در این مورد مقصر نیست تو نباید امیدت را از دست بدهی. به فرزند سالم دیگری که داری فکر کن در هر کار خداوند صلاح و مصلحتی نهفته است می دانم تحمل این موضوع که به احتمال زیاد جنینت زنده نماند سخت و دشوار است ولی به این فکر کن که نوزادی با مشکلات زیادی بدنیا می آوردی در هر کار خدا حکمتی نهفته است  نگاهم می کرد و دستانم را فشار می داد و بلند شد و اشک هایش را پاک کرد و گفت باید به مادرم اطلاع دهم و بعد در تماس گرفتن با خانواده اش به او کمک کردم.

مادر به زایشگاه فرستاده شد در حالی که غم را از نگاهش می شد خواند ولی نگاهی در آخر به من کرد و گفت من راضیم به رضای خدا و گویی با تمام قدرتش برای مواجه شدن با این بحران رهسپار می شد.

وقتی کارها کمتر شد نشستم و به اتفاق پیشامده و عواقب آن فکر کردم. خونریزی زیاد! هماتوم!! یعنی اگر یک بار کمتر ماساژ رحمی بدهی چه می شود؟؟ دائم با خودم کلنجار می رفتم وجدانم لحظه ای ساکت نمی شد ولی نمی دانستم چه کار باید انجام بدهم پس به وجدانم آرام و بی صدا طوری که دیگران نفهمند گفتم ساکت شو و از روی ماجرا گذشتم.....

1. برای بیمار یک بار کمتر ماساژ رحمی دادم.

2. همه وجدانم درد می کرد حس خوبی نبود و بدتر هم شد وقتی که به راحتی از روی ماجرا گذشتم.

5. می توانستم به پرستار بگویم و از او کمک بخواهم یا می توانستم وقتی از دستشویی برگشت برایش دوباره خونریزی و قوام رحم را چک کنم.

خونريزي بعد از زايمان در نتيجه خونريزي بيش از حد از محل لانه گزيني جفت، تروما دستگاه تناسـ لي و ساختمانهاي مجاور و يا هر دو رخ مي دهد كه به دو صورت است:

خونريزي بيش از 500 سي سي در 24 ساعت اول بعد از زايمان را خونريزي زودرس بعد از زايمان گويند.

شايع ترين علل خونريزي زودرس بعد از زايمان:

1-    آتوني رحم

  خونريزي ديررس بعد از زايمان Late PPH:

خونريزي بعد از 24 ساعت اول بعد از زايمان را خونريزي دير رس زايمان  گويند.

تشخيص افتراقي مهم PPH ديررس:

1-    جمع نشدن خوب محل جفت

3-    پوليپ جفتي

ويژگي باليني:

آتوني رحم:

تشخيص:   

هميشه بلافاصله بعد زايمان جفت بايد با لمس فوندوس رحم اطمينان حاصل شود كه رحم به خوبي منقبض است اگر رحم سفت نباشد ماساژ شديد ضرورت مي يابد. در اكثر موارد تزريق داخل وريدي 20 واحد اكسي توسين در 1000 ميلي ليتر محلول رينگر لاكتات يا نرمال سالين با سرعت تقريباً 10 ميلي ليتر در دقيقه و به طور همزمان ماساژ كارآمد و اثر بخش در انقباض رحم موثر واقع مي شود. اكسي توسين نبايد به صورت دوز رقيق نشده تجويز شود چون ممكن است در پي آن هيپوتا نسيون شديد يا آريتمي قلبي به وجود آيد.

فیلمبرداری در حین انجام پروسیجر

شیفت های اولم بود که در بخش فوریت کار می کردم هیجانی در این بخش وجود داشت که برایم خوشایند بود. سرعت و مهارت داشتن از فاکتور های موفقیت در امور بود.

1- در حال انجام پروسیجر درمانی از من توسط همراه بیمار فیلمبرداری شد.

2- حس کنجکاوی که چرا همسر بیمار فیلم برداری می کند و این فیلم چه فایده ای دارد با توجه به اینکه همسرش خودکشی کرده است. کمی هم حس سردرگمی داشتم چون نمی دانستم چیکار کنم.

 با خودم می گفتم برو ست را از دوستت بگیر و ست استریل  بردار.

یاد مشکل  بیمارم افتادم آقایی 45 ساله که به علت شکستگی ران در بخش بستری بود. حتما عفونت بیمارستانی خوب جوش خوردن استخوانش را به تعویق می انداخت. همه احساسم این را کار را بد می دانست ولی کاری نکردم.

 همه کارها و پروسیجرها باید با اهمیت قلمداد شود چون اتفاقات ناگوری که ممکن است برای بیمار اتفاق بیفتد از همین کارهای به ظاهر کوچک و ساده سر چشمه می گیرد.

می توانسم خیلی دوستانه به دوستم بگوییم که ست را  آلوده کرده و ست سرم دیگری استفاده کند درست است که هزینه مالی را باعث می شد ولی بهتر از هزینه جانی بود.

گریه

کاش می تونستم بهتر با او صحبت کنم. من که به نظر خودم مهارت ارتباطی خوبی داشتم چرا نمی توانستم با یک نوجوان پسر ارتباط مناسبی برقرار کنم. بیمار تا آخر شیفت حالش بهتر نشد و در آخر به بخش  مراقبت های ویژه منتقل شد. آن شیفت تمام شد و من ماندم و یک دنیا فکر ....

3. شاید خوبی این  تجربه این بود که بر شدت ناراحتیش نیافزودم و او را به داشتن امید تشویق کردم. بدی این ماجرا این بود که ارتباط موثری که او را آرام سازد نداشتم.

1. یادگیری نکاتی در مورد ارزیابی جنین به وسیله NST

2. اطلاعاتی در مورد روش ارزیابی وضعیت جنین با روش NST نداشتم و مشخصا حس خوبی نداشتم.

3. خوبی این ماجرا تلاش من برای یادگیری بود که منجر به یادگیری هم شد.

4. باید متناسب با هر بخشی که کار می کنیم مهارت های مربوط به آن بخش را در خود تقویت کنیم.

 خطای بالینی

یک نبولایزرو یک بخش

با خودم گفتم: یک سی سی از محلول درون محفظه بردار دوباره همان چیز درونی گفت: دو دارو با هم مخلوط شده این چه فکر خنده داری است و بیماران دیگر منتظر دریافت دارو بودند پرستار هم که لحظه ای فریاد خانم دانشجو از دهانش نمی افتاد مادران دیگر هم که فکر می کردن من گوگل سرچ هستم در آن میان تمام سوالات مربوط و غیر مربوط را از من می پرسیدند. در ذهنم هم که بین شر و خوبی جنگ در گرفته بود ...  که  ناگهان کل محتویات محفظه را درون لیوان یکبار مصرف کنار تخت خالی کردم و با اعتماد و قدرت خاصی به سمت تریتمنت رفتم و دو آمپول دیگر برداشتم و دوز صحیح دارو را کشیدم و هر کدام را جدا برای بیمار اجرا کردم.

 یکی مخلوط شدن دو دارو که نمی دانستم با هم تداخلی دارند یا نه؟؟ و دوم اینکه به دلیل اعتماد به پرستار نزدیک بود دوزداروی اشتباهی برای بیمار اجر می کردم

 احساس تردید داشتم  نفس اماره ام گویی دوستی نزدیکی با من برقرار کرده بود و دائم مرا به تمام کردن هرچه زودتر کارو راحت شدن تشویق میکرد و نفس لوامه ام پیروز این میدان جنگ بود.

 همیشه دارویی که خودم آماده کردم را بدهم یا به طور کامل از همکار دیگرم در مورد دارو آماده شده و دوز داروی مورد نظر سوال کنم. 

باز اندیشی: برقراری ارتباط

و مادران آنها نیز از من با نام پرستار مهربونه یاد می کردند و ارتباط شان صمیمانه شده بود و گویی حس اعتمادشان افزایش یافته بود.

1. ایجاد ارتباط با کودکان