دانش پرستاری: از کلاس درس تا جامعه

ارسال توسط: ....       درخواست برای مشاوره

.... دیگه مثل سابق با هیچی نه خوشحال میشم  ...

من از وقتی طرحمو شروع کردم کل زندگیم به هم ریخته همش شده شیفت و خواب و شیفت. از لحاظ روحی واقعا داغون شدم بماند که دیگه مثل سابق با هیچی نه خوشحال میشم و نه علاقه ای به چیزایی که دوست داشتم دارم؛ از لحاظ عصبی هم داغون شدم و فوری تا یکی چیزی بهم میگه تحریک میشم و بحث می کنم همشم به خاطر شیفتا و رفتار و برخورد بد پرسنل بخش و بیمارستان.

 واقعا رفتار و برخوردشون خیلی بده،... انتظار دارن فقط در حد یه طرحی باشم که هیچ وقت کاری نکنم که نشون بدم از لحاظ علمی و کاری ازشون یه خورده بهترم و هرچی هم بگن فقط و فقط بگم چشم و یه تو سرخوری باشم و هر کار اشتباهی که کردن من قبول کنم و به همه هم بگن که کار پرستار طرحیشون به اسم ...... بود چون طرحیه هیچی نمیدونه و...

دیگه واقعا خسته شدم همه ی شیفتام فشرده به صورت MN/E/ME/MN میذارن و انتظار دارن صدام در نیاد چون اونا سابقه کاری شون بیشتره باید در حد اضافه کار چهل ساعته بیان و من در حد دویست ساعته و تازه موقع اضافه کار ریختن برام 150 ساعت می ریزن و منم باید بقیه شو بی خیال شم.

......  دیگه واقعا خسته شدم خسته از خودم و کارم و زندگیم نمی تونم این برخورداشونو رفتار بدشونو تحمل کنم همش به فکر توقف طرحم  و صرف نظر از مدرکم هستم .... ......... نمیدونم دیگه چیکار کنم واقعا از همه لحاظ خسته و داغونم

خواهش می کنم بهم کمک کنین و بگین من چیکار کنم. من با قوانین پرستاری آشنایی ندارم و نمیدونم باید چیکار کنم؟ من از کارکردن و از شیفتای زیاد خسته نیستم من از رفتار و برخوردشون و این طور برنامه ریختن با وجود فول بودن نیروهاشون خستم، از اینکه همش باید یه تو سرخوری باشم خسته ام

...  از لحاظ روحی و عصبی داغونم و فقط به فکر راحت شدنم از این کارم. ..... خواهش می کنم منو راهنماییم کنین که دیگه واقعا خسته شدم و نمی تونم اونجارو تحمل کنم ...

پاسخ:

توسط:طرحی
منم پارسال یک طرحی بودم واقعا درک می کنم چی می گید دقیقا منم از همین مسائل خیلی زجر می کشیدم باور کنید گاهی حتی خرابکاری هایی که مال قبل از شروع طرح من بود مینداختن گردن من وقتی هم بهشون ثابت می شد اشتباه می کنن یک ببخشید از دهنشون در نمیومد امیدوارم شما هم مثل من ارشد قبول شید و از این موقعیت فرار کنید چون وقتی بر می گردید سنتون و مدرکتون بالاتر باشه شراطتون تغییر خواهد کرد

 توسط: مهدی
سلام
گذروندن طرح درسته که کمی سخته اما بذارین یه جور دیگه به قضیه نگاه کنیم ... اولا اجباری بودنش برای همه دانشجوهای پرستاریه

دوما به اتمام رسوندنش مثل کارت پایان خدمت سربازی می مونه و لازمه.. اما با چندتا فرق یکی اینکه شما تجربه کاری به دست می ارید و شاید چیزهایی رو ببینید و انجام بدید که دوره دانشجویی هیچ وقت باهاش سر و کار نداشتید. سابقه کاری توی رزومه اتون دارید ...

صادقانه بگم رشته پرستاری جزو رشته هایی است که کار به دنبال فرد می اد و توی دوره ای که ثبات کاری و امنیت شغلی از همه چیز مهمتره رشته امون حرف نداره ...

در ضمن به قول یکی از دوستان برای ما جوونا اگر استقلال مالی فراهم بشه استقلال فکری هم خواهیم داشت ... راحت تر تصمیم می گیریم که چیکار می خوایم انجام بدیم ...

از طرفی اگر برای ادامه تحصیل چه در داخل کشور و یا خارج از کشور هم بخواین اقدام کنید دانشنامه تحصیلی رو که بدون طرح نمیدن ... البته موافقم با این دوستمون... همه جا یه جور نیست ... کار ما تابع مقررات قانون کار کشوره در ضمن نیروی طرحی هستیم و ملزم به کار اضافه نیستیم ... اما خب میگن برنامه ماهانه باید پر بشه ... ابتدا با هد نرستون و سپس با سوپروایزرتون مشکلات رو درمیون بذارین ... ازشون بخواید بخشتون رو عوض کنند شاید کمی اوضاع بهتر بشه.

طبق قانون بهره وری 12 ساعت کار مداوم برای نیروهای پرستار ممنوع هست. پس نمی تونن عصر و شب و یا شب صبح برنامه براتون بذارن ... اگر اعتراض ها جواب نداد می تونید با دیوان عدالت اداری مکاتبه کنید و احقاق حق کنید .. خوب هم جواب میدن و با هیچ دستگاهی تعارف ندارن ...

خیلی زود می گذره این دو سال ... آینده اتون مثل کارت پایان خدمت به نحوی به آزاد شدن مدرک تحصیلی بنده ...

از دفاتر نظام پرستاری در شهرتون مشاوره و کمک بهتر می تونید بگیرید ... در ضمن شما در مجموع برای این دوسال اگر اشتباه نکنم شصت روز مرخصی استحقاقی دارین سعی کنید هر ماه چند روز با سفر و دوستان بگذرونید تا از نظر روحی هم کم نیارید ... من ترجیحا اواسط هر ماه از این فرصت استفاده می کنم و اول و پایان ماه سریع بهم می رسن ... موفق باشید.