جمعه هشتم آذر ۱۳۹۲ - ۸:۱۱ ق.ظ - دکتر لیلا (مهستی) جویباری -
برای مثال فردی با سطحِ معنویِ هفتاد درصد، به تمامیِ موجوداتِ زنده به عنوانِ بخشی از آفرینشِ خداوند، احترام می گذارد، و به همه ی موجودات، جاندار و بی جان، عاشقانه می نگرد. افزون بر این، عشقِ کیهانیِ یک قدّیس برای تمامیِ بشریت، موجبِ تربیت، الهام بخشیدن و انگیزه دادن به دیگران می شود که آن افراد، خود نیز چنین باشند.
بر خلافِ آن، افرادی با سطحِ معنوی پایین تر مثلاً بیست درصد، منیّتِ بالایی دارند و خودخواه هستند و تنها به خشنودی خود می اندیشند، و از طبیعت، سایرِ آدمها و موجوداتِ زنده متوقع هستند. رفتارِ آنها و کاهشِ آگاهیِ معنوی، موجبِ ناپرهیزکاری در جهانِ امروز شده است .
نتیجه ی آن آلودگیِ معنوی است. دیوها، شیاطین و انرژی های منفی و غیره از بُعدِ نا آشکارِ معنوی، از این الودگی بهره می برند . آنها می فهمند که تسلط بر چنین مردمی نسبتاً آسان است و کاری می کنند که این افراد، مانندِ حیوانات رفتار نمایند.
از خود می پرسیم چرا انسان اثر گلخانه ای را ایجاد و کره ی زمین را آلوده می کند. پاسخ، در ذهنِ. آدمی نهفته است. 
هر یک از ما از سه جزءِ نا آشکارِاصلی (سه گونا trigunas) تشکیل یافته ایم. تفاوتِ نفوذ و غلبه ی این سه جزءِ نا آشکارِ اصلی (سه گونا) ، طبیعتِ اصلیِ شخص را تعیین می کند.
ویژگی های شخصیتیِ افراد، نظیرِ منظم بودن، تمیز بودن، درست کار بودن، آرامش، سخاوتمند بودن، فروتنی و غیره ، نشانگرِ جزءِ غالبِ ساتوا است
در دنیایِ امروز، انسانِ معمولی بیشتر مملو از جزءِ تاما است که با اختلالاتِ شخصیتی نظیرِ خود خواهی، آز و طمع، خشم، پرخاشگری،حسِ مالکیت و غیره مشخص می شود.
Global warming facts - trigunas
هر یک از ما از سه جزءِ نا آشکارِاصلی (سه گونا trigunas) تشکیل یافته ایم. تفاوتِ نفوذ و غلبه ی این سه جزءِ نا آشکارِ اصلی (سه گونا) ، طبیعتِ اصلیِ شخص را تعیین می کند.
ویژگی های شخصیتیِ افراد، نظیرِ منظم بودن، تمیز بودن، درست کار بودن، آرامش، سخاوتمند بودن، فروتنی و غیره ، نشانگرِ جزءِ غالبِ ساتوا است
در دنیایِ امروز، انسانِ معمولی بیشتر مملو از جزءِ تاما است که با اختلالاتِ شخصیتی نظیرِ خود خواهی، آز و طمع، خشم، پرخاشگری،حسِ مالکیت و غیره مشخص می شود.
بدین ترتیب، مردم ، کورکورانه ، منابعِ زمین را هدر می دهند.
این قانونِ طبیعت است که هرچه آفریده می شود، نگه داشته شده و سرانجام نابود می گردد. این قانونِ آفرینش، متوقف شدن و نابود شدن است. برای مثالِ رشته کوه های هیمالیا، آفریده شده، پا برجا مانده و سرانجام نابود خواهند شد. بنابراین، هرآنچه که در این جهان آفریده می شود، پس از مدّتی توقف و ماندن ، انتظار می رود که سرانجام نابود. گردد. تنها آفریدگار ، یعنی خداوند است که ابدی و پابرجاست.
بازه ی زمانیِ کیهان، به چهار دوران تقسیم می شود. در دورانِ اول، یعنی ساتیا یوگ Satyayug، جزءِ نا آشکارِ ساتوا Sattvaغالب بوده است. به دلیلِ غلبه ی بیشترِ ساتوا در محیط، تغییراتِ دوره ای ملایم بودند. با گذرِ دوران ها، با کاهشِ جزءِ ساتوا ، تغییراتِ دوره ای با دامنه ی بیشتری صورت می گیرد. در کالی یوگ Kaliyug، که در آن جزءِ غالبِ ناآشکار راجاraja است، تغییراتِ دوره ای در مراحلِ آفرینش، نگهداری و نابودی ، کاملاً چشمگیرند. نابودی، معمولاً در نتیجه ی افزایشِ بلایای طبیعی ، فجایع، بیماری و جنگ است. ما اکنون، در میانِ پایین ترین مرحله ی نابودی در یکی از دوران های کوچک در کالی یوگ قرار داریم. هر دوره ی کوچک، تقریباً 1000 سال طول می کشد.
بسم الله الرحمن الرحیم