سه شنبه دهم مرداد ۱۳۹۱ - ۴:۳۳ ب.ظ - دکتر لیلا (مهستی) جویباری -
نوشته اند:
مدت هاست کار من همین شده [پیاده روی کردن]، فارغ شدن از تعلقات دنیا را خوب بلدم اما هر چه می کنم از زندگی لذت نمی برم و در انتها، تنها به بیرون آوردن فندکم بسنده می کنم ......
***
اگر فارغ شدن از تعلقات دنیوی برایتان آسان است خوشا به حال تان در این صورت به عرفان واقعی رو بیاورید هیچ چیزی مانند معنویت و مذهب و عرفان نمی تواند تسکین دهنده باشد. در این حالت تنهایی معنایی ندارد. زندگی تان را با خدمت به انسان های نیازمند پر کنید. کم نیستند دور و برمان از این جور آدم ها، سالمندان، کودکان با ناتوانی جسمی و ذهنی و ....
دعاهای مفاتیح الجنان بسیار زیبا هستند دعای جوشن کبیر را بخوانید و ....
توسط: بیدلی مدرس روان شناسی دانشکده پیراپزشکی
سلام
این شیوه ی رفتار و زندگی، انتخابی است که شما برگزیدید، انسان ها در انجام رفتارهایشان در پی ارضای نیازهای اساسی شان هستند، باید بگردید و ببینید که با این شیوه ی رفتاری کدام یک از نیازهایتان ارضا می شود.
جهت اطلاع و خلاصه می گویم که هر عملی که از انسان سر می زند یک رفتار است که از چهار مولفه تشکیل شده است: افکار، احساسات، فیزیولوژی جسمانی، رفتار.
دو مولفه ی رفتار و افکار را خودتان انتخاب می کنید و دو مولفه ی احساسات و فیزیولوژی جسمانی به دنبال دو تای دیگر حرکت می کنند.
یعنی این که وقتی ما، رفتاری را انجام می دهیم حتما در باره آن رفتار از قبل فکر کردیم ......
بسم الله الرحمن الرحیم