پنجشنبه پنجم مرداد ۱۳۹۱ - ۹:۴۰ ب.ظ - دکتر لیلا (مهستی) جویباری -
منبع: کلیک کنید
آلن بروس دارای شغل آزاد، برق کار می باشد. همسر و دو فرزند نوجوان دارد. اخیرا برایش تشخیص سرطان پروستات به همراه متاستاز به مغز استخوان داده اند. درد کمر شدیدی دارد.
بیماری اش در ابتدا به هورمون درمانی پاسخ داد اما تکرار اسکن استخوان پیشرفت واضح بیماری را تایید نمود.
او سه دوره شیمی درمانی تسکینی (تاثیری در علاج ندارد) که برای تسکین علائم به وی پیشنهاد شده بود را پذیرفت. زیرا مایل بود تا جایی که ممکن است ادامه دهد و پیش برود.
بعد از جلسه اول شیمی درمانی حالت تهوع و استفراغ شدیدی را تجربه نمود. به دنبال دچار عفونت قفسه سینه شد.
پزشک عمومی او را ویزیت کرد و آنتی بیوتیک خوراکی تجویز نمود. آقای بروس درد ناگهانی در قفسه سینه بعد از سرفه کردن داشت و لازم بود که مقدار زیادی مسکن مصرف کند. همسرش پی می برد او در حالی که در صندلی نشسته است به سختی نفس می کشد.
همسرش بلافاصله به آمبولانس زنگ می زند. در بخش اورزانس در می یابند که سخت نفس کشیدن او ناشی از حساسیت او به داروهای ضد دردی است که مصرف کرده است. به دلیل پنومونی شدید در بخش مراقبت های ویزه بستری می گردد.
بعد از 24 ساعت ونتیلاسیون و آنتی بیوتیک وریدی آقای بروس بهتر می شود و منتظر است تا تختی در بخش داخلی خالی شود و به آن جا منتقل گردد. مشاور مراقبت های ویژه دکتر داگلاس پرونده و سابقه او رامطالعه می کند و در می یابد که او شکستگی دنده دارد و سرطان در بخش های مختلف دنده او رسوخ کرده است. او این موضوع را با پرستار مراقبت ویژه و تیم پزشکی در میان می گذارد و می گوید که خطر قابل توجه ای برای آقای بروس در صورت ایست قلبی یا تنفسی وجود خواهد داشت. اگر این عارضه ناشی از عوارض درد بود می توان انتظار داشت که بهبودی حاصل می شد ولی به دلیل این که ناشی از سرطان است احیای قلبی عروقی یک خطر بزرگ برای آقای بروس محسوب می شود.
اگر قلب او به هر دلیلی متوقف شود تلاش برای احیا می تواند عوارض جانبی شدیدی داشته باشد. تیم پزشکی معتقدند باید برای او تصمیم "احیا نکنید" را در نظر گرفت. آلن بروس دارای شغل آزاد، برق کار می باشد. همسر و دو فرزند نوجوان دارد. اخیرا برایش تشخیص سرطان پروستات به همراه متاستاز به مغز استخوان داده اند. درد کمر شدیدی دارد.
بیماری اش در ابتدا به هورمون درمانی پاسخ داد اما تکرار اسکن استخوان پیشرفت واضح بیماری را تایید نمود.
او سه دوره شیمی درمانی تسکینی (تاثیری در علاج ندارد) که برای تسکین علائم به وی پیشنهاد شده بود را پذیرفت. زیرا مایل بود تا جایی که ممکن است ادامه دهد و پیش برود.
بعد از جلسه اول شیمی درمانی حالت تهوع و استفراغ شدیدی را تجربه نمود. به دنبال دچار عفونت قفسه سینه شد.
پزشک عمومی او را ویزیت کرد و آنتی بیوتیک خوراکی تجویز نمود. آقای بروس درد ناگهانی در قفسه سینه بعد از سرفه کردن داشت و لازم بود که مقدار زیادی مسکن مصرف کند. همسرش پی می برد او در حالی که در صندلی نشسته است به سختی نفس می کشد.
همسرش بلافاصله به آمبولانس زنگ می زند. در بخش اورزانس در می یابند که سخت نفس کشیدن او ناشی از حساسیت او به داروهای ضد دردی است که مصرف کرده است. به دلیل پنومونی شدید در بخش مراقبت های ویزه بستری می گردد.
بعد از 24 ساعت ونتیلاسیون و آنتی بیوتیک وریدی آقای بروس بهتر می شود و منتظر است تا تختی در بخش داخلی خالی شود و به آن جا منتقل گردد. مشاور مراقبت های ویژه دکتر داگلاس پرونده و سابقه او رامطالعه می کند و در می یابد که او شکستگی دنده دارد و سرطان در بخش های مختلف دنده او رسوخ کرده است. او این موضوع را با پرستار مراقبت ویژه و تیم پزشکی در میان می گذارد و می گوید که خطر قابل توجه ای برای آقای بروس در صورت ایست قلبی یا تنفسی وجود خواهد داشت. اگر این عارضه ناشی از عوارض درد بود می توان انتظار داشت که بهبودی حاصل می شد ولی به دلیل این که ناشی از سرطان است احیای قلبی عروقی یک خطر بزرگ برای آقای بروس محسوب می شود.
در این باره بحث کنید.
بسم الله الرحمن الرحیم