دوشنبه بیست و یکم مرداد ۱۳۹۲ - ۴:۴۴ ب.ظ - دکتر لیلا (مهستی) جویباری -
Mrs. Olive Peterson
خانم پیترسون یک بانوی 87 ساله است که مفصل هیپ شان به هنگام پیاده روی در خیابان خیس بعد از یک روز بارانی می شکند. بعد از اتمام دوره بستری در بیمارستان برای ترمیم استخوانی او به منزل برمی گردد و به همراه خدمات مراقبت در منزل، فیزیوتراپی، کمک های هفتگی برای امور منزل و مراقبت شخصی از یک موسسه ارائه مراقبتی خصوصی. غذا نیز هر روز ظهر برایشان توسط یک موسسه ارائه دهنده خدماتی آورده می شود.
هماهنگی بین این مراقبت ها توسط پرستار RN به نام رز پارکر ارائه می شود. پارکر پرستار یک موسسه مربوط به ارائه مراقبت در منزل است.
خانم پیترسون برای دو هفته است که در منزل می باشد و فقط به میزان خیلی کم و به سختی حرکت می کند. بیشتر وقتش را در صندلی اش به نشستن می گذراندو پسر خانم پیترسون به همراه خانواده اش در شهری به فاصله 90 دقیقه زندگی می کند. خانم پیترسون به درخواست خودش به منزل آورده شد.
روز جمعه ساعت 7 غروب است و هلن جونز که کمک مراقبت محسوب می شود به دیدن خانم پیترسون می آید تا او را در کارهای مراقبتی اش کمک کند و به او کمک کند تا بعد از انجام فعالیت های حرکتی مفصلی به تختش برگردد. او در حال تماشای برنامه تلویزیون مورد علاقه اش است و از رفتن به تخت خودداری می کند می گوید خودش به تخت خواهد رفت. هلن جونز یک کارمند غیررسمی و با تجربه محدود است به او گفته شد که فقط آن چیزی را انجام دهد که مددجو با آن موافق است. برای اولین بار است که او به این خانه امده است.
او سعی کرد که خانم پیترسون را متقاعد به برگشت به تخت نماید اما نتوانست و سرانجام اجازه داد او در همان حال در صندلی باقی بماند زیرا دیر شده بود و نمی توانست با رز پارکر تماس بگیرد و شماره دیگری هم نداشت. تصمیم داشت این موقعیت را فردا صبح گزارش کند.
دغدغه: خانم پیترسون می خواهد که مستقل باشد و ممکن است نتواند دریابد که تصمیم او برای خوداری از دریافت مراقبت چه اثری می تواند داشته باشد و سبب موقعیتی گردد که به او آسیب برسد و حتی به وابستگی بیشتر برسد.
هلن جونز با توجه به دانش و تجربه ای که دارد ممکن است نداند که یک مددجوی آسیب پذیری ممکن است همیشه اطلاعات کافی را برای چنین تصمیم گیری هایی را نداشته باشد.
این مثال بیانگر نیاز به رویکرد بین رشته ای ، بحث و برنامه ریزی توسط تیم به عنوان یک کل whole است.
ممکن است نیاز باشد که پرسنل مدیریتی نیز وارد این موضوع شوند.
یک اصل اساسی در مورد خانم پیترسون اتونومی یا همان خودمختاری است.
در این موقعیت این اصل اشاره به خواسته خانم پیترسون دارد برای تصمیم گرفتن برای خودش دارد.
احترام به خودمختاری در تصمیم خانم هلن جونز نیر در مورد ترک دادن از صندلی اش مطرح است.
دو اصل دیگر beneficence یعنی انجام اقداماتی است که بهترین منفعت را برای مددجو دارد و اصل بعدی non-maleficence یعنی اجتناب از ضرر رسانی به بیمار و محافظت او از صدمه و ضرر.
اگر بدانیم که بی حرکتی به فرد سالمند ضرر می رساند خانم هلن جونز ممکن است احساس خرسندی کند اگر بهترین منفعت را برای مددجویش در نظر بگیرد و مسئولیت هایش را انجام دهد حتی اگر لازم باشد مقداری به بیمار فشار وارد نماید
اصل عدالت توزیعی distributive justice نیز باید مد نظر قرار گیرد.
این حقیقت را نیز باید در نظر داشت که هلن مددجویان دیگری نیز دارد که می بایست غروب جمعه به آنها مراقبت دهد و از این رو ناچار است پیترسون را ترک کند یا او را به اجبار به تخت برگرداند.
به کارگیری اصول اخلاقی در این موقعیت و تعادل یک اصل بر سایر اصول به ما کمک خواهد کرد تا در باره انچه که باید انجام دهیم و توجیه موقعیتی که اتخاذ کرده ایم یاری نماید.
این بحث منجر به این سوال خواهد شد که چه کسی مسئول تصمیم گیری است؟
خود خانم پیترسون؟
خانواده اش؟
هلن جونز؟ یا رز پارکر به عنوان هماهنگ کننده؟
چه کسی مسئول است اگر ضرری رخ دهد؟
منبع: ترجمه ای از انجمن پرستاران کانادا
ارائه شده در کارگاه اخلاق......
توسط: دانشجو
به نظر من اطلاعات می بایست از طریق خانم پارکر به خانم پیترسون داده میشد و خانم پارکر باید سعی کند مددجو را با خود همراه کند .
از لحاظ قانونی چون مددجو بنا به خواسته ی خودش از بیمارستان مرخص شده لذا بیمارستان تعهدی در قبال ایشان ندارد به نظرم موسسه وظیفه دارد تمام خطرات احتمالی و آگاهی در مورد بیماری و در کل فرایند آموزش به بیمار را انجام دهد و بیمار نیز تایید کند که آموزش ها را دریافت کرده در این صورت اگر خانم پیترسون با علم مضر بودن عدم استراحت کافی در روند بهبودی خود باز هم مصر بودند لذا آسیب های احتمالی به عهده ی خود خنم پارکر می باشد .
البته در خصوص ترک زود هنگام مزل توسط خانم پارکر باید چاره ای اتخاذ شود .
اگر موسسه خانم پارکر را به صورت 24 ساعته برای مراقبت از خانم پیترسون گذاشته و وی نیز با این شرط این خدمات را قبول کرده پس قصور بر عهده ی این موسسه خواهد بود (این مباحث حقوقی است به نظر بنده ) یا اینکه می بایست خانم جونز هم اموزش دیده باشد