دانش پرستاری: از کلاس درس تا جامعه

ضرب دیدگی ها: بعداز جا انداختن اندام زرده تخم مرغ با مور (علف بیابانی) مخلوط کرده و روی دست مالش می دهند و محکم می بندند. برای خوابیدن ورم مفید بوده یا ور موم (موم سیاه زنبور) توی دست می گیرند و چنگ می زدند تا دست جون بیفتد و خوب شود.

خوردن پیاز و بادام و زیتون به جوش خوردن استخوان کمک می کند.

چرک انگشتان: موم را با روغن گوسفندمی جوشاندند و برای قاچ یا اطراف انگشت استفاده می کردند سپس با سنجاق قفلی چرک را بر می دارند.

درد و ورم مفاصل: فلفل سیاه را با زنجفیل مخلوط کرده و می پزند وقتی جوش می خورد سفت می شود سپس روی زانو قرار می دهند و با نایلون می بندند بعد از چند بار ورم زانو می خوابد.

بوی بد پا: دم کرده گل گاو زبون با لیمو عمانی صبح ها مثل چای می خوردند.

تشنج: نعنا سبز یا جوشانده برگ و گل سیب زمینی برای رفع تشنج مفید است.

بی خوابی: دم کرده خرفه که از کوه می چیدند برای رفع بی خوابی مفید است یا دم کرده برگ پرتقال که با چند قاشق عرق بهار یا نارنج مخلوط شده باشد قبل از خواب برای رفع بی خوابی مفید است.

شوره مو: با جوشانده آویشن سر خود را می شستند که شوره و رشک و شپش را ازبین می برد.

پوست:

زخمها وبریدگی ها: بارهنگ گیاهی است با برگ های پهن که گرده گل هایش حساسیت زیاد به وجود می آورد. شیره بارهنگ را روی زخم می گذارند و باعث خوب شدن زخم می شود.

سوختگی: گوشت خربزه را له کرده و روی سوختگی می گذارند یا برگ های درخت هلو را با برگهای جعفری می کوبیدند و با روغن زیتون مخلوط می کردند و روی پوست می گذاشتند.

اگزما: گل اسطو خودوس را با روغن زیتون مخلوط کردند و یک شب می ماند سپس با پارچه روی اگزما می مالیدند.

جلوگیری از خون ریزی قاعدگی: گلبرگ گل سرخ را با آب جوش دم می کردند و روزی 3بار قبل از غذا می خوردند.

ویار: دم کرده برنجاسف (گیاهی که از کوه می چیدند) دل بهم خوردگی را از بین می برد.

تشخیص حاملگی: 2قاشق عسل را با آب سرد مخلوط می کردند و قبل از خواب می خوردند. اگر دل پیچه و درد ناف می گرفت می فهمیدند که حامله است.

نازایی: پرهیز غذایی: سرکه گشنیز و سیب ترش. شب ها هم پنیر بخورند.

پسر شدن: اگر میوه های ترش می خوردند بچه پسر می شد و اگر چیز های شیرین و گوشت می خوردند دختر می شد.

تشخیص جنسیت:اگر نوزاد پسر باشد رنگ مادرخوب و صاف است و جنین در سمت راست حرکت می کند. اگر هنگام تولد درد در شکم و کمر باشد پسر است ولی اگر درد در ناف و پایین باشد دختر است.

افزایش شیر مادر: انیسون (گل های سفید کوچک دارد) دم می کردند و روزی 2 بار می خوردند که باعث ازدیاد شیر مادر می شد.

ورم سینه: ریحان(سبزی)را درون گلاب قرار می دادند و دو روز می ماند تا خیس بخورد و با آن آب سینه را کمپرس می کردند.

گوش:

وزوز گوش: پیاز را رنده می کردند و توی گوش قرار می دادند .

کم شنوایی: وسط ترب را در می آوردند سپس آب انار را می جوشاندند تا غلیظ شود و چند قطره سرکه و یک قاشق روغن کنجد را به آن اضافه می کردند ترب را توی ظرف روی شعله می گذاشتند و روزی سه بار مایع درون ترب را توی گوش می ریختند.

گوش درد: اگر گوش درد از گرما بود برگ گل سرخ را با سرکه می جوش اندند و چند قطره توی گوش می ریختند و غذاهای گرم نمی خوردند یا قبل از خواب سیب را زیر خاکستر داغ می پختند و به گوش می مالیدند.

تشخیص گوش درد کودک: برای اینکه بفهمند کودک گوش درد دارد یا نه نوک انگشت خود را توی گوش کمی فشار می دادند اگر کودک فریاد می کشید می فهمیدند که کودک گوش درد دارد.

برفک: ابی که عدس در آن عدس جوشیده شده مفید است یا آب گزنه را در دهان کودک می ریختند اگر کودک آب گزنه را نمی خورد باز هم تاثیر خود را می گذاشت.

درد دندان: دهان را با مقداری آویشن که به مدت سه هفته در آب الکل خیس می دادند شستشو می دادند.

بوی بد دهان: آبغوره را 5روز در دهان می ریختند و با انگشت لثه را مالش می دادند.

زخم های دهانی: دمکرده سرخ ولیک (مخلوط با کمی عسل) زخم دهان را از بین می برد.

کرم خوردگی: بارهنگ نوعی گیاه است. برگهای بارهنگ را له می کردند و شیره آن را روی دندان می گذاشتد.

گلو درد: نشاسته را با آب سرد مخلوط می کردند وقتی نشاسته ته نشین می شد آب را خالی می کردند سپس نشاسته را روی شعله می گذاشتند سپس نشاسته را می خوردند.

بزرگ شدن لوزه ها: جو را می جوشاندند و آبش را غرغره می کردند.

گرفتگی صدا: بامیه نوعی سبزی است که باعث باز شدن صدا می شود. برگ های کرفس را می جو شاندند و با شیر و آب مخلوط می کردند و میخوردند.

کچلی:شنگ سبزی صحرایی که برای کچلی مفید بوده و جوشانده آن را روزانه می خوردند.

لرز: خودشان را گرم نگه می داشتند و کم کم خوب می شدند.

آبله: روی دست کودکان کیسه می گذاشتند که بدنشون رو نخارانند تا جای آبله روی بدن نماند.

سالک: از بیابان انجیرک می چیدند که گل های آبی و برگ های بزرگ دارد و با دراز کاردی که گیاهی نازک و بلند است همراه با چغندر آبی می کوبند و با تفاله چای و کمی آرد (جو) مخلوط می کردند و می پختند و سپس آن را روی پارچه می گذاشتند و روی پارچه قرار می داند.

سفاله دوزنگ: نوعی گیاه صحرایی است که آن را خشک می کنند و می سابند تا به گرد تبدیل شود سپس گرد را با آب مخلوط می کنند و توی چشم می ریزند.

درمان دیگر: ریشه زرشک صحرایی که مانند زردچوبه زرد است را توی آب می جوشانند و آن را برای برطرف کردن درد چشم با قاشق (چون قطره چکان نبود) درون چشم می ریختند.

جوشانده ها: زیزفون نوعی گیاه است که گلش بوی عسل می دهد. گل زیزفون را با یک لیوان آب جوش می دهند و روزی 3بار می خورند تا درد را از بین ببرد. نوعی دیگر از جوشانده ها شیر پنیر نام دارد که از علفزار ها چیده می شود.این گیاه بعد از چند ماه خاصیت خود را از دست می دهد. سر شاخه های گل هایش را در آب می جوشانند و غروب ها می خورند تا درد را تسکین دهد.

زالو گذاشتن: زالو را روی بدن می گذاشتند وقتی زالو خون را می کشید آن را بر می داشتند و مریض کم کم بر می داشتند.

با تشکر از همکاری محقق نوجوان: دل آرام موسوی- دانش آموز مقطع راهنمایی - ساری - مازندران

بسیار جالب☺.... در ضمن من اکنون دانشجوی سال آخر کاردرمانی هستم

 http://delaram-mousavi.blogfa.com