توسط: نام محفوظ
سلام. من ... هستم ...
یادم هست که دخترم در آخرین روزهای اسفند 1386 به دنیا آمده بود و در بیمارستان تشخیص دررفتگی مادرزادی لگن را داده بودند ...
آن روزهای اخر سال دسترسی درست و درمانی هم به پزشکان نداشتیم و وقت‌ها همه پر بود ...
همین‌جوری بی‌هدف در اینترنت گشت می‌کردم تا به اطلاعات بیش‌تری در این زمینه در بیماری برسم ...
نمی‌دانم چرا یک‌هو در همان مواقع به وبلاگ شما رسیدم ...
ایمیل شما را گرفتم و سؤالم را ارسال کردم ...
موضوع به یک پروتز به نام "پاولیک هارنس بریس" مربوط می‌شد ...
من حتی نمی‌توانستم خط دکتر را خوب بخوانم ...
یادم هست در آن روزهای اخر سال که همه غرق در شادی و نور بودند، ما با ناراحتی و ملال و اندوهناک، دنبال کارهای دخترم بودیم ....
بالاخره توانستیم بریس را تهیه کنیم ....
از همان روز پنجم بعد از تولد استفاده کردیم
تا مدت 9 ماه استفاده می‌شد .... اما دخترم بعد از ان مدت، دیگر مقاومت می‌کرد و اجازه نمی‌داد که بریس را استفاده کنیم ...
البته دکترها می‌گفتند موردی ندارد ...
تا سال دوم هم که رادیوگرافی می‌کردیم، شواهد و جواب‌ها می‌گفت که هنوز اندکی حالت shallow وجود دارد ....
اما دکترش می‌گفت که خوب می‌شود ...
حالا مزاحم شدم که چیزی بگویم ...
دخترم الان نزدیک هفت سالگی است ...
هفته‌ی قبل به تجویز پزشک، یک رادیوگرافی از ناحیه‌ی لگن انجام دادیم ...
و پیش دکتر بردیم ...
دکتر بررسی کرد و گفت که همه‌چی آرومه .... یعنی دیگر اثری از بیماری وجود ندارد ...
گفتم شاید این خبر برای شما هم خوشحال‌کننده باشد ...
بالاخره اولین کسی بودید که با او مشورت کرده بودیم ...
از شما تشکر می‌کنم و با احترام
سلام. فوق العاده خوشحال شدیم از این که خبر خوش بهبودی فرزند عزیزتان را به ما دادید. سلامتی یکی از والاترین نعمت های پروردگار به بندگانش است و مخصوصا اگر این سلامتی مربوط به فرزند باشد ارزش آن چندین برابر خواهد بود. در بیماری هایی مانند دررفتگی لگن نقش خانواده از نظر پیگیری و استمرار در درمان بسیار مهم است و الحمدلله شما این کار را به خوبی انجام دادید.
بسم الله الرحمن الرحیم