دانش پرستاری: از کلاس درس تا جامعه

عنوان سخنرانی: رفتار حرفه ای و حرفه ای دانشجویان پزشکی و تاثیر آن بر موفقیت تحصیلی و سلامت روان

سخنران: دکتر لیلا جویباری

در پی شواهد پژوهشی بودم به این مقاله رسیدم:

مروری بر روی رابطه بین بهزیستی روانی و حرفه ای گرایی پزشکی

خلاصه
زمینه
مسائل مربوط به سلامت روان در میان دانشجویان پزشکی رایج است و رابطه آنها با حرفه ای بودن پزشکی مورد بحث است. مطالعات اندکی تلاش کرده اند چنین مسائلی را با آموزش پزشکی در مقطع کارشناسی مرتبط کنند. این مرور با هدف ارتقای دانش در این زمینه با بررسی رابطه بین بهزیستی روانی و حرفه‌ای بودن پزشکی در آموزش پزشکی در مقطع کارشناسی انجام شد.

مواد و روش ها
ما ادبیات مربوط به سلامت روانی و حرفه‌ای بودن پزشکی... را از پایگاه‌های داده Web of Science، PubMed، Scopus و ScienceDirect با استفاده از عبارت‌های جستجو «بهزیستی روانی» و «حرفه‌گرایی پزشکی» جمع‌آوری کردیم. مقالات بررسی شده که در آن سلامت روانی و حرفه ای شدن پزشکی در زمینه آموزش پزشکی در مقطع کارشناسی، بدون در نظر گرفتن محدوده سنی، ملیت، نژاد و جنسیت شرکت کنندگان، موضوعات اصلی بودند.

نتایج
از 13076 مقاله که در ابتدا یافت شد، 16 مورد گنجانده شد. این 16 مقاله از 9 کشور در چهار قاره مختلف بود که همه با هم به ما کمک کردند تا با استفاده از نکات استخراج شده مرتبط با موضوعات اصلی مطالعه (بهزیستی روانی و حرفه ای گرایی پزشکی) پاسخ سؤال تحقیق خود را پیدا کنیم.

زیر موضوع 1 (بهزیستی روانی)، شش موضوع فرعی ظاهر شد: فرسودگی شغلی، استرس، افسردگی، ناامیدی، مسخ شخصیت و وظیفه شناسی.

از سوی دیگر، موضوع دوم (حرفه‌گرایی پزشکی) دارای پنج زیرمضمون بود: همدلی، عملکرد تحصیلی، دلسوزی، رفتار غیرحرفه‌ای و حرفه‌ای بودن.

ارتباط معکوس معنی داری بین همدلی و فرسودگی شغلی مشاهده شد.

عملکرد تحصیلی نیز با فرسودگی شغلی مرتبط بود. در عین حال، همدلی با استرس ارتباط متفاوتی دارد. علاوه بر این، دلسوزی برای کاهش فرسودگی شغلی و پرورش رضایت حرفه‌ای یافت شد.

نتیجه
مشخص شد که ویژگی‌های حرفه‌ گرایی با رشد مسائل مربوط به سلامت روان بدتر می‌شود. این می تواند به سلامت کلی دانشجویان پزشکی، توانایی های یادگیری فعلی و نگرش های آینده نسبت به بیماران آسیب برساند. بنابراین، تحقیقات اولیه صریح برای بررسی و مداخله در رابطه علت و معلولی بین حرفه‌ای بودن پزشکی و سلامت روان مورد نیاز است.

کلمات کلیدی: ویژگی‌های حرفه‌ای بودن پزشکی، رفاه روانی، فرسودگی شغلی، همدلی، استرس، رابطه، بررسی محدوده

حرفه ای گرایی پزشکی به عنوان «نوع دوستی، مسئولیت پذیری، وفاداری به تعالی، وظیفه و فداکاری به خدمت، شرافت و احترام به دیگران» تعریف می شود. همچنین پایه و اساس رابطه پزشکان و جامعه تلقی می شود.

... اجماع گسترده ای وجود داشته است که پزشکی و جامعه ای که به آن خدمت می کند دارای یک قرارداد اجتماعی است که بر اساس تصور حرفه ای بنا شده است.

حرفه ای شدن پزشکی یک مهارت اساسی برای دانشجویان پزشکی و پزشکان متعهد به عنوان فراگیران مادام العمر است. بنابراین باید در برنامه درسی کارشناسی گنجانده شود. بسیاری از برنامه های آموزشی برای ارتقای رشد حرفه ای دانشجویان پزشکی مورد حمایت قرار گرفته اند و این گونه تلاش ها بر این متمرکز شده است که دانشجویان پزشکی را از اعمال غیرحرفه ای در آینده دور نگه دارد. با وجود این تلاش‌ها، رفتار غیرحرفه‌ای در بین دانشجویان پزشکی در حال حاضر از متوسط تا شدید متغیر است...

تخصص زنان و زایمان از آنجا که با همه مراحل زندگی تولد، تولید مثل، سالمندی و مرگ در تعامل است با تناقص های اخلاقی غیرمنتظره ای مواجه می شود.

زنان به دلیل آسیب های اجتماعی، فرهنگی و شرایط اقتصادی آسیب پذیرند.

این موضوع در ارتباط با رابطه پزشک – بیمار اهمیت بیشتری می یابد زیرا مراقبت زنان در گذشته اغلب با رویکرد توصیه ای پدرسالاری بوده است.

اهمیت حفظ خودمختاری زنان در تصمیم گیری های مرتبط با مراقبت سلامتی نیز مستلزم آن است که اطلاعات لازم در ارتباط با درمان در اختیار قرار گیرد.

به دلیل ماهیت کاملا شخصی مراقبت های زنان و زایمان، نیاز به توجه خاص برای محرمانه نگه داشتن اطلاعات وجود دارد.

پزشکان مسئولیت در نظر داشتن تندرستی و رضایت روانی زنان در مراقبت های زنان و مامایی را بر عهده دارند.

حفظ عدالت در ارائه مراقبت و ارائه درمان عادلانه برای همه بدون وضعیت اقتصادی اجتماعی ...

در صورت عدم تمایل پزشک به درمان بیماری باید او (بیمار) را ارجاع بدهد.

متخصص زنان و زایمان به موانع مراقبت مانند تبعیض اجتماعی زنان توجه کند

به سیاست هایی که اثر گذار بر مراقبت سلامتی زنان است

باید حامی زنان باشد بدون توجه به سن و وضیعت تاهل و نزاد و قومیت و وضعیت اقتصادی اجتماعی و مذهبی آنان  ().

به دلایلی که کاملا مشخص نیست کارورزان (بخش) زنان و زایمان اغلب میزان بالاتری از بدرفتاری به عنوان دانشجوی پزشکی را تجربه می کنند.

تقریبا بیست درصد دانشجویان پزشکی حداقل یک بدرفتاری طی دوران تحصیل خود را تجربه می کنند که این امر می تواند سبب کاهش علاقه دانشجویان به رشته های تخصصی خاصی گردد.

فراگیران به نظارت ناکافی آموزش دهندگان، محیط یادگیری ضعیف و ... را به عنوان اشکالی از بدرفتاری اشاره می کنند.

ماهیت حساس مواجه های بالینی زنان و زایمان ممکن است منجر به رفتارهای بیش از حد حمایتی شود که بر احساس دانشجویان از مورد بدرفتاری قرار گرفتن و حذف شدن از عضویت در تیم و مراقبت بیمار موثر باشد ().

... ما بحرانی از حرفه گری (پروفیشنالیسم) در پزشکی داریم.

تواضع، رهبری خدمتگزار، خود آگاهی، مهربانی، نوع دوستی، توجه به رفاه شخصی، مسئولیت پذیری و نگرانی برای ایمنی بیمار، یادگیری مادام العمر، خود تنظیمی، و صداقت و درستی از اجزای حرفه گری است.

حرفه گری مستلزم شخصیت و صفات خاص است اما شخصیت به تنهایی کافی نیست.

ما بایستی فرهنگ حرفه گری را در محیط بالینی خود شکل بدهیم.

حرفه گری را به یک باره نمی توان آموخت و هیچ پزشکی نمی تواند و در همه اوقات حرفه ای عمل کند. حرفه گری هم تعهد است و هم یک مهارت که بایستی در طول عمر فراگرفته شود ( ).

بخش های از یک مقاله زیر چاپ در باره اخلاق در حیطه زنان و زایمان- متعاقبا آدرس کامل مقاله ذکر خواهد شد.

اسلایدهایی از  دکتر عظيم ميرزازاده  گروه بيماری های داخلی- گروه اخلاق پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران